Poëzie

Van september 2015 t/m september 2017 ben ik Stadsdichter voor Eindhoven geweest. Ik schreef voor de meest uiteenlopende mensen gedichten in opdracht. Ook ging ik met mijn eigen mobiele werkplek De Tiepfiets (een fiets met op de voorkant een nachtkastje met een typemachine er op gemonteerd) op pad om ter plekke poëzie te maken.

GOED GESPREK:

We gaan vanavond om de tafel

We gaan aan deze tafel praten

We praten over wat we weten

We weten wat we zeggen, ergens

Ons is een luisterend oor gegund

We gaan het ergens over hebben

We hebben elkaar wat te zeggen

We zeggen elkaar wat we denken

We denken na en komen ergens

Ergens hebben we een punt

EINDHOVEN DE BESTE:

Er was iets waar ik weg van wou:

het was hier grauw. Ik had toen

nog geen oog voor alles wat er hier

ontstond. Dus ik vertrok. Nergens

vond ik wat ik zocht. Tot ik

terugkwam op station.

Het was hier grauw. Wel stonden

vreemde nieuwe gebouwen rondom.

Het leek wel een attractiepark

Tegenover de Witte Dame stond

ineens de Blob. Toen schoot ik in de lach.

Een man stond naast me, lachte ook.

Stootte me aan en zei:

“Wat is dit toch voor stad?”

“De beste,” zei ik. En ik meende dat.

NAAR SCHOOL FIETSEN

In het tempo van een kind van zes

Duurde fietsen naar school

Wel drie kwartier heen

En drie kwartier terug

Nooit was het gewoon

De straat oversteken

Nee, auto’s waren krokodillen

Bussen olifanten, fietsen slangen

Zo goed kon ik uitkijken

Gebouwen, etalagepoppen: alles

Kwam speciaal voor mij tot leven

Tot ik was voorbijgereden

Ik heb het laatst nog eens gefietst

Dat duurde zeventien minuten

Er bewoog niets